Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Μαθητεία και αποκρυφισμός



Απόσπασμα από το κείμενο της Έλενα Π. Μπλαβάτσκυ "Chelas and Lay Chelas" δημοσιευμένο στο περιοδικό "Theosophist", Ιούλιος 1889.
Ολόκληρο το άρθρο, στα αγγλικά, μπορείτε να το διαβάσετε στο http://www.blavatsky.net/blavatsky/arts/ChelasAndLayChelas.htm
ή στα ελληνικά στο βιβλίο "Ελενα Π. Μπλαβάτσκυ - Γιόγκα και Αποκρυφισμός".

***
...Ένας μαθητής  είναι εκείνος που προσφέρει τον εαυτό του/της ως Μαθητή ενός Διδάσκαλου και εκπαιδεύεται επί των "κρυμμένων μυστικών της Φύσης και των λανθανουσών ψυχικών δυνάμεων του ανθρώπου". Ο πνευματικός εκπαιδευτής είναι πάντοτε ένας Μύστης της Σοφίας και του Αποκρυφισμού. Είναι ένας άνθρωπος με βαθιά Γνώση -τόσο εξωτερική όσο και εσωτερική, ιδιαιτέρως μάλιστα στην τελευταία. Έχει υποτάξει την σαρκική του φύση στη ΘΕΛΗΣΗ, έχει αναπτύξει την ικανότητα να εξουσιάζει τις δυνάμεις της Φύσης και να εξετάζει τα μυστικά της με την βοήθεια των δραστηριοποιημένων ψυχικών δυνάμεών του, που παλαιότερα ευρίσκονταν σε λανθάνουσα κατάσταση εντός του όπως συμβαίνει τώρα με τον υποψήφιο Μαθητή του. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΓΚΟΥΡΟΥ Ή ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ.


Είναι εύκολο να προσφέρει κανείς τον εαυτό του/της ως υποψήφιο στη μαθητεία, αλλά υπερβολικά δύσκολο να αναπτυχθεί πνευματικά και να φθάσει στο επίπεδο ενός Μύστη. Είναι το πλέον δύσκολο έργο που θα μπορούσε να αναλάβει ένας άνθρωπος. Υπάρχουν πολλές αναφορές στην ιστορία για "εκ γενετής" ποιητές, μαθηματικούς, μουσικούς, μηχανικούς, πολιτικούς κλπ, αλλά ένας "εκ γενετής" Μύστης είναι κάτι πρακτικά αδύνατο. Γιατί, παρόλο που υπάρχουν σπάνιες περιπτώσεις ατόμων προικισμένων με εξαιρετικές ψυχικές ικανότητες και απόκρυφες δυνάμεις, εντούτοις ακόμη και αυτά τα άτομα θα πρέπει να υποστούν τις ίδιες δοκιμασίες, να τις ξεπεράσουν επιτυχώς και να εκπαιδευτούν κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως και κάθε άλλος λιγότερο προικισμένος υποψήφιος μαθητής. Είναι απόλυτα αληθινό ότι στο ζήτημα αυτό δεν υπάρχει "βασιλική οδός" επάνω στην οποία να πορευτούν μόνο οι προνομιούχοι. Επί αιώνες η επιλογή ενός μαθητή γινόταν από τους ίδιους τους Διδασκάλους των Ιμαλαϊων, δηλαδή τους Μαχάτμας. Οι μοναδικές εξαιρέσεις έγιναν σε υποψήφιους του Δυτικού κόσμου και ήταν για τον Robert Fludd, τον Tomas Vaughan, τον Pico de Mirandola, τον Παράκελσο, τον Κόμη του Αγίου Γερμανού και κάποιους άλλους. Δηλαδή, άτομα με συγγενή ιδιοσυγρασία προς την ουράνια επιστήμη, γεγονός που λίγο-πολύ ώθησε τους Μύστες της μακρινής Ανατολής να δημιουργήσουν προσωπικούς δεσμούς μαζί τους και να τους προσφέρουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν τμήμα της Αλήθειας, μικρότερο ή μεγαλύτερο ανάλογα με το βαθμό που μπορούσαν να τη δεχθούν υπό τις κρατούσες κοινωνικές συνθήκες της δυτικής ζωής τους.

Από το βιβλίο IV του Kui-te στο κεφάλαιο "Οι κανόνες της Μαθητείας" μαθαίνουμε ότι τα προσόντα που απαιτούνται από κάθε υποψήφιο μαθητή είναι:
1. Απόλυτη σωματική υγεία
2. Απόλυτη νοητική και σωματική αγνότητα
3. Ανιδιοτέλεια σκοπού, παγκόσμια φιλανθρωπία, αγάπη προς όλα τα έμψυχα όντα
4. Φιλαλήθεια και απαρέγκλιτη πίστη στον καρμικό νόμο, απελευθερωμένη από οποιαδήποτε δύναμη στον κόσμο που θα μπορούσε να παρεισφρήσει σ' αυτήν. Πίστη στο νόμο, του οποίου η πορεία δεν θα πρέπει να εμποδίζεται από κανένα εξωτερικό παράγοντα, ούτε να γίνεται προσπάθεια εκτροπής του δια της προσευχής ή κάποιας άλλης εξευμενιστικής τελετουργίας.
5. Αψεγιάδιαστο θάρρος σε κάθε επικίνδυνη κατάσταση, ακόμη και όταν κινδυνεύει η ίδια η ζωή του υποψηφίου
6. Διαισθητική αντίληψη της ιδέας ότι ο άνθρωπος είναι το όχημα του εκδηλωμένου Αβαλοκιτεσβάρα ή Θείου Πνεύματος (Atman).
7. Αδιατάρακτη αδιαφορία κι ωστόσο, ορθή εκτίμηση όλων των πραγμάτων που αποτελούν τον αντικειμενικό, παροδικό κόσμο και αφορούν τις σχέσεις του με τα αόρατα πεδία.

...Όταν ο αυτοεξελισσόμενος ασκητής - είτε ζει εκτός είτε εντός του κόσμου της δράσης- θα έχει θέσει ανάλογα με την εσωτερική του ικανότητα τον Εαυτό υπεράνω όλων των άλλων πραγμάτων, δηλαδή όταν θα γίνει Κύριος και θα εξουσιάζει: α) το φυσικό του σώμα, β) τις αισθήσεις του, γ) τα ελαττώματά του, δ) τον πόνο και είναι έτοιμος να ενωθεί με την διάνοια (manas), τη θεία νόηση ή σοφία (buddhi) και το εντός αυτού θείο πνεύμα (atman), όταν θα είναι έτοιμος λοιπόν για όλα αυτά και αναγνωρίζει ότι το Atman είναι ο Υψιστος Κύριος του κόσμου της αντίληψης και ότι η Θέληση είναι η ύψιστη εκτελεστική ενέργεια ή δύναμη, τότε θα μπορέσει να ακολουθήσει τους ιερούς αυτούς κανόνες και να οδηγηθεί από το χέρι ενός εκ των Μυημένων.Τότε θα είναι άξιος ώστε να του υποδειχτεί η αρχή του μυστηριώδους μονοπατιών, στο τέλος του οποίου ο Μαθητής διδάσκεται την αλάνθαστη διάκριση της Phala -το προϊόν ή τα φρούτα που είναι το αποτέλεσμα των αιτιών. Θα του δοθούν τα μέσα για να απελευθερωθεί από τις επαναγεννήσεις (τον καθορισμό των οποίων δεν μπορεί να επηρεάσει ο αμύητος) και με τον τρόπο αυτό να αποφύγει την μετεμψύχωση.

...Πολλοί υποψήφιοι παρόλο που είχαν ειδοποηθεί εν των προτέρων ξεκίνησαν  με λάθος τρόπο ατενίζοντας εγωιστικά το μέλλον τους και χάνοντας την επαφή με το παρελθόν τους. Επειδή ήταν άνθρωποι του εγωιστικού κόσμου των αισθήσεων, έγγαμοι ή άγαμοι, πολιτικοί, μηχανικοί, ελεύθεροι επαγγελματίες κλπ.,όλοι είχαν φοιτήσει σε σχολεία και κολλέγια κατάλληλα μόνο για να τους οδηγήσουν στην ανάπτυξη της ζωώδους διανοητικής φύσης του ανθρώπου και όχι στην καλλιέργεια των υψηλών πνευματικών ιδιοτήτων του. Όλοι και καθένας ξεχωριστά, διέθεταν αρκετή ματαιοδοξία ώστε να υποθέτουν πως στη δική τους περίπτωση θα γινόταν μια εξαίρεση σε ένα νόμο που ισχύει από αμέτρητους αιώνες, θαρρείς και πραγματικά στο δικό τους πρόσωπο είχε γεννηθεί ένας νέος Avatar ή ένας νέος Σωτήρας του κόσμου! ...Στις περιπτώσεις αυτές κάθε ευγενικός σκοπός και στόχος παραμερίστηκε. Το χρέος του ανθρώπου προς τον πλησίον του και την πατρίδα, η βοήθεια, η ενθάρρυνση και η διαφώτιση των συνανθρώπων που θα ανύψωνε τη συνείδηση των ασθενέστερων και λιγότερο ευνοημένων, όλα αυτά εξαφανίστηκαν από το νου τους μέσα στο γενικό παροξυσμό για απόκτηση απόκρυφων δυνάμεων.

...Η θέση του Θεοσοφικού Κινήματος σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ότι ένα άτομο δεν θα πρέπει να περιμένει την παραμικρή, έστω και από απόσταση, προσεγγισή του στη "χάρη" ενός από τους Διδασκάλους ή από οποιονδήποτε άλλο αληθινό Διδάσκαλο -εάν βέβαια ένας τέτοιος Διδάσκαλος συμφωνούσε να εμφανισθεί ανάμεσα στους κοσμικούς ανθρώπους- προτού να έχει μόνος του ολοκληρωτικά κερδίσει το προνόμιο αυτό μέσα από τις προσωπικές του προσπάθειες. Οι Διδάσκαλοι υπηρετούν μόνο και δεν ρυθμίζουν τον καρμικό νόμο. Διότι η μαθητεία δεν παρέχει κανένα άλλο προνόμιο παρά μόνο την ευκαιρία της προσωπικής εργασίας υπό την εποπτεία ενός από τους Μαχάτμας.

...Ο "πολιτισμός" μας έχει καλύψει με ένα επίστρωμα συμβατικότητας και αυτό πρέπει να αφαιρεθεί εντελώς από επάνω μας. Μόνο τότε εμφανίζεται ο εσώτερος εαυτός γυμνός και δίχως το παραμικρό πέπλο να του κρύβει την πραγματικότητά του. ...Πολλές φορές ο μαθητής βρίσκεται μέσα σε μια ατμόσφαιρα ψευδαισθήσεων όπου η κακία φοράει το πιο γοητευτικό προσωπείο της και τα πάθη προσπαθούν να παρασύρουν τον άπειρο υποψήφιο. Στην περίπτωση αυτή όμως, δεν έχει καμία σχέση με εκείνη που συναντάται στον πίνακα ενός μεγάλου καλλιτέχνη, ο οποίος ζωγράφισε τον Διάβολο να παίζει σκάκι με ένα άνθρωπο στοιχηματίζοντας την ψυχή του, ενώ την ίδια ώρα ο καλός του άγγελος στέκεται δίπλα του, προσπαθώντας να τον συμβουλεύσει ή να τον βοηθήσει. Διότι στη Μαθητεία διαδραματίζεται ένας σκληρός αγώνας ανάμεσα στη Θέληση του μαθητή και τη σωματική του φύση, και ο Καρμικό νόμος απαγορεύει οποιαδήποτε παρέμβαση από άγγελο ή από Διδάσκαλο, προτού γίνει γνωστό το αποτέλεσμα αυτής της εσωτερικής διαμάχης.

...Κάποια μέρα ένας Διδάσκαλος περιέγραψε την Μαθητεία ως "ψυχικό διαλυτικό που κατατρώγει κάθε ψεγάδι και αφήνει πίσω του μόνο το καθαρό χρυσάφι". Αν ο υποψήφιος έχει κρυφούς πόθους για υλιστική περιουσία, πολιτική κυριαρχία επί των συνανθρώπων του, ψευδή λόγο, υλιστικό σκεπτικισμό, ματαιόδοξη επιδειξιομανία, ή οποιουδήποτε άλλου είδους αισθησιασμό, είναι απολύτως βέβαιο ότι ο σπόρος αυτός θα αναπτυχθεί και θα καρπίσει μέσα του. Δεν είναι επομένως ανοησία εκ μέρους των ανθρώπων να εγκαταλείπουν το ομαλό μονοπάτι της κοινότυπης ζωής τους, προκειμένου να βαδίσουν στους απόκρημνους βράχους της Μαθητείας δίχως να έχουν μέσα τους το δικαιολογημένο και ισχυρό αίσθημα της βεβαιότητας πως είναι κατάλληλα εφοδιασμένοι για ένα τέτοιου είδους εγχείρημα?
Η Βίβλος λέει: "Ας προσέξει εκείνος που στέκεται, μήπως και τυχόν πέσει".

...Οι δυσκολίες της Μαθητείας δεν θα μειωθούν για τους ανθρώπους παρά μόνο όταν η ανθρώπινη φύση αλλάξει και ένα νέο εξελιγμένο είδος ανθρώπου εμφανιστεί. Ο απόστολος Παύλος θα πρέπει να είχε τη Μαθητεία στο νου του όταν έγραφε (προς Ρωμαίους VII, 18-20): "Η θέληση να κάνω το καλό υπάρχει αλλά δεν έχω τη δύναμη να το κάνω, διότι δεν κάνω το καλό που θέλω αλλά το κακό που δεν θέλω να κάνω".
Και στο σοφό κείμενο Kiratarjuniya του Bharavi (ΧΙ 32) είναι γραμμένο: "Οι εχθροί που εγείρονται εντός του σώματος, είναι δύσκολο να νικηθούν - Τα δαιμόνια πάθη θα πρέπει αντρίκεια να πολεμηθούν. Κι εκείνος που τα κατακτάει είναι ΊΣΟΣ με τον κατακτητή των κόσμων".

Πηγη:Θεοσοφία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...