Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

ΕΞΑΚΤΙΝΟ ΚΑΙ ΠΕΝΤΑΚΤΙΝΟ ΑΣΤΕΡΙ


...«Ο Θεός γεωμετρεί», λέει ο Πλάτωνας. Τα «Τρία Καμπαλιστικά Πρόσωπα» είναι τα «Τρία Φώτα» και οι «Τρεις Ζωές» του Άινσοφ (το Παραμπράχμαν των Δυτικών) που λέγεται και, «Κεντρικός Αόρατος Ήλιος». «Το Σύμπαν είναι το Πνεύμα του, η Ψυχή και το Σώμα του», οι «Τρεις Απορροές» του.
Αυτή η τρισυπόστατη φύση – η καθαρά Πνευματική, η καθαρά Υλική και η Μέση φύση (ή αστάθμητη ύλη, από την οποία αποτελείται η αστρική ψυχή του ανθρώπου) – αναπαριστάται με το ισόπλευρο τρίγωνο, οι τρεις πλευρές του οποίου είναι ίσες, γιατί αυτές οι τρεις αρχές διαχέονται μέσα στο σύμπαν σε ίσες αναλογίες και – επειδή η τέλεια ισορροπία είναι ο μόνος νόμος στη φύση – είναι αιώνιες και συνυπάρχουν ειρηνικά.
Ο Δυτικός, λοιπόν, συμβολισμός με μια μικρή διαφοροποίηση, είναι ταυτόσημος με τον συμβολισμό των Αρίων. Τα ονόματα μπορεί να ποικίλλουν και μπορεί να έχουν προστεθεί ασήμαντες λεπτομέρειες, όμως, οι θεμελιώδεις ιδέες είναι ίδιες. Το διπλό τρίγωνο που αναπαριστά συμβολικά τον μακρόκοσμο ή το μέγα σύμπαν, εμπεριέχει τις ιδέες της Ενότητας, της Δυαδικότητας (όπως φαίνεται στα δύο χρώματα και στα δύο τρίγωνα – το σύμπαν του Πνεύματος και το σύμπαν της Ύλης), της Τριαδικότητας που υπάρχει στην Πυθαγόρεια Τετρακτύ, το τέλειο Τετράγωνο, μέχρι και το Δωδεκάγωνο και το Δωδεκάεδρο.

...Οι τρεις πλευρές των τριγώνων συμβολίζουν για τους Αποκρυφιστές, όπως και για τους Άριους – το Πνεύμα, την Ύλη και τη Μεσαία φύση (η δε τελευταία έχει ταυτόσημη έννοια με τον «Χώρο»). Εξ ου και η δημιουργική, η συντηρητική και η καταλυτική δύναμη που απεικονίζονται στα «Τρία Φώτα».
Το πρώτο Φως μεταδίδει διανοητική, ενσυνείδητη ζωή σε όλο το σύμπαν, ανταποκρινόμενο έτσι στη δημιουργική δύναμη. Το δεύτερο Φως παράγει αδιάκοπα μορφές από προϋπάρχουσα κοσμική ύλη μέσα στον κοσμικό κύκλο και επομένως είναι η δύναμη που συντηρεί. Το τρίτο Φως παράγει όλο το σύμπαν της ακατέργαστης φυσικής ύλης. Καθώς το τελευταίο σιγά – σιγά αποσύρεται από το κεντρικό πνευματικό Φως, η λάμψη του σβήνει και γίνεται Σκοτάδι ή το Κακό, που οδηγεί στον Θάνατο. Έτσι, γίνεται η καταστρεπτική δύναμη, που βρίσκουμε πάντα εν δράσει σε μορφές και σχήματα – πρόσκαιρη και μεταβαλλόμενη.

...Το διπλό τρίγωνο των Καμπαλιστών είναι εγγεγραμμένο σε έναν κύκλο που αναπαριστάται με ένα φίδι που τρώει την ουρά του (το Αιγυπτιακό έμβλημα της αιωνιότητας) και μερικές φορές με έναν απλό κύκλο (βλέπε τη Θεοσοφική σφραγίδα). Η μόνη διαφορά που μπορούμε να παρατηρήσουμε ανάμεσα στον Άριο και στον Δυτικό συμβολισμό του διπλού τριγώνου – σύμφωνα με την ερμηνεία του συγγραφέα – έγκειται στην παράλειψή του να σημειώσει το βαθύ και ιδιαίτερο νόημα σε αυτό που, αν τον αντιλαμβανόμαστε σωστά, ονομάζει «το ζενίθ και το μηδέν». Στους Δυτικούς Καμπαλιστές, η κορυφή του λευκού τριγώνου χάνεται στο ζενίθ, (Το ίδιο νόημα υπάρχει στην Αιγυπτιακή πυραμίδα. Ένας διαπρεπής Γάλλος αρχαιολόγος, ο Δρ. Ρεμπόλ, δείχνει τον σπουδαίο πολιτισμό των Αιγυπτίων του 5000 π. Χ. και λέει, βασιζόμενος σε διάφορες πηγές, ότι εκείνη την εποχή υπήρχαν όχι λιγότερα από «τριάντα ή σαράντα ομάδες μυημένων ιερέων που μελετούσαν τις απόκρυφες επιστήμες και την πρακτική μαγεία») στον κόσμο της απόλυτης ανυπαρξίας της ύλης ή του ανόθευτου Πνεύματος, ενώ η χαμηλή γωνία του μαύρου τριγώνου που τείνει προς τα κάτω δείχνει το ναδίρ – για να χρησιμοποιήσουμε μια πολύ πεζή φράση των μεσαιωνικών Ερμητιστών – την καθαρή ή μάλλον «νοθευμένη ύλη» σαν την «χονδροειδή κάθαρση του ουράνιου πυρός» (Πνεύμα) καθώς απορροφάται στη δίνη της εκμηδένισης, εκείνο τον κατώτερο κόσμο όπου οι μορφές, τα σχήματα και η συνειδητή ζωή εξαφανίζονται για να διασπαρούν και επιστρέψουν στη μητέρα πηγή ( την Κοσμική Ύλη). Το ίδιο συμβαίνει και με το κεντρικό σημείο και την κεντρική κοιλότητα που, σύμφωνα με τη διδασκαλία των Πουράνα «θεωρείται ότι είναι η έδρα του Αβγιάκτα Βράχμα ή της Μη – εκδηλωμένης Θεότητας».

...Όπως φαίνεται και στο ανωτέρω «διπλό τρίγωνο», το πεντάγραμμο στο κέντρο μας δίνει το κλειδί της έννοιας των Ερμητικών φιλοσόφων και Καμπαλιστών. Είναι τόσο πασίγνωστο και διαδεδομένο αυτό το διπλό σύμβολο που μπορεί να το βρει κανείς πάνω από τις εισόδους των Lhakhang (ναών που περιέχουν Βουδιστικές παραστάσεις και αγάλματα) σε κάθε Γκονγκ-πα (μοναστήρι των λάμα) και συχνά πάνω από τη λειψανοθήκη που στο Θιβέτ ονομάζεται Ντούουνγκ- τινγκ.
Οι μεσαιωνικοί Καμπαλιστές μας δίνουν στα γραπτά τους κείμενα το κλειδί αυτού του νοήματος. «Ο άνθρωπος είναι ένας μικρός κόσμος μέσα στο μεγάλο σύμπαν» - διδάσκει ο Παράκελσος. Και πάλι: «Ένας μικρόκοσμος μέσα στον μακρόκοσμο, σαν έμβρυο που κρέμεται από τα τρία κύρια πνεύματά του στη μήτρα του σύμπαντος». Αυτά τα τρία πνεύματα περιγράφονται σαν διπλά: (1) το πνεύμα των στοιχείων (γήινο σώμα και ζωτική αρχή), (2) το πνεύμα των αστέρων (αστρικό σώμα και η θέληση που το διέπει), (3) τα πνεύματα του πνευματικού κόσμου (οι ζωικές και πνευματικές ψυχές), ενώ η έβδομη αρχή είναι ένα σχεδόν άυλο πνεύμα ή το θείο Αυγοειδές, το Άτμα, που αναπαριστάται με το κεντρικό σημείο που αντιστοιχεί στον ανθρώπινο ομφαλό. Αυτή η έβδομη αρχή είναι ο προσωπικός Θεός κάθε ανθρώπου, λένε οι αρχαίοι Δυτικοί και Ανατολικοί Αποκρυφιστές.

...Στον Ναζαρηνό Κώδικα, το πιο χαρακτηριστικό βιβλίο των Καμπαλιστών – ο Υπέρτατος Βασιλιάς του Φωτός και ο πρωταρχικός αιώνας, Μάνο, δημιουργεί την απορροή των πέντε αιώνων – ενώ ο ίδιος με τον Lord Ferho (την «Άγνωστη Άμορφη Ζωή», απορροή της οποίας είναι και ο ίδιος) σχηματίζοντας το επτά και πάλι συμβολίζει τις επτά αρχές του ανθρώπου. Οι πέντε από αυτές τις αρχές είναι καθαρά υλικές και ημι- υλικές και οι δύο ανώτερες σχεδόν άυλες και πνευματικές.
Πέντε λαμπερές ακτίνες φωτός εκπορεύονται από κάθένα από τους επτά αιώνες, πέντε από αυτές από την κεφαλή, τα δύο εκτεταμένα χέρια και τα δύο πόδια του ανθρώπου που αναπαριστώνται στο πεντάκτινο αστέρι, μια ακτίνα τον περιβάλλει σαν ομίχλη και η έβδομη εγκαθίσταται σαν λαμπερό αστέρι πάνω από το κεφάλι του. Την απεικόνιση αυτή μπορεί να δει κανείς σε αρκετά παλαιά βιβλία που ασχολούνται με τον Ναζαρηνό Κώδικα και την Καμπάλα.
Εφόσον, λοιπόν, ηλεκτρισμός ή ζωικός μαγνητισμός αναβλύζουν δυνατά από τα πέντε κύρια μέλη του ανθρώπου, και εφόσον τα φαινόμενα που σήμερα ονομάζονται «μεσμερικά» είχαν μελετηθεί στους ναούς της αρχαίας Αιγύπτου και της Ελλάδας και τα κατείχαν έτσι όπως δεν υπάρχει ελπίδα να τα μάθουμε εμείς στη δική μας εποχή όπου κυριαρχεί η ανόητη και εκ προοιμίου αρνητικότητα, γιατί εκπλησσόμαστε με το γεγονός ότι οι αρχαίοι Καμπαλιστές συμβόλιζαν κάθε δύναμη της φύσης, για λόγους προφανέστατους σε όσους έχουν μια σχετική γνώση των απόκρυφων επιστημών και των μυστηριωδών αλληλένδετων σχέσεων των αριθμών, σχημάτων και ιδεών, επέλεξαν να αναπαραστήσουν «τα πέντε κύρια μέλη του ανθρώπου» - το κεφάλι, τα δύο χέρια και τα δύο πόδια – με τα πέντε σημεία του πενταγράμμου;
Το Αστρικό Φως των Δυτικών Αποκρυφιστών είναι το Ακάσα των Ινδουιστών. Πολλοί από τους τελευταίους δεν θα μελετήσουν τους μυστηριώδεις συσχετισμούς τους, είτε καθοδηγούμενοι από μυημένους Καμπαλιστές είτε από τους δικούς τους μυημένους Βραχμάνους, προτιμώντας τη δική τους έπαρση από τον Prajna Paramita. Κι όμως, υπάρχουν και τα δύο και είναι ταυτόσημα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...